چند وقت پیش در جلسه ای حضور داشتم که بانی آن مسئولین آموزش و پرورش استان بودند. در این جلسه تاکیدی عجیب بر تمرکز روی چند دانش آموز برای شرکت در مسابقات آزمایشگاهی و علمی و المپیادها و.......  بود هر چند در این جلسه حقیر معترض جدی این نوع نگاه به امر آموزش و منتقد نخبه پروری به جای افزایش سطح عمومی آموزش بودم ولی نوع نگاه به این حوزه را خیلی مثبت ندیدم. امروز در سایت تابناک به مطلبی با عنوان مقایسه مدارس ژاپن با مدارس ایران را دیدم که در زیر می آید .قضاوت با شما . در ایران را شما لطف کنید کامل کنید.

در ژاپن به دانش آموز نمره داده نمی شود و هیچ دانش آموزی مردود نخواهد شد. نمره، ابزاری برای کنترل نیست و مربی واقعا پرورش دهنده است. اما در ایران..............

در ژاپن کار گروهی مبانی آموزش است. کلوپ ها و گروه های مختلف در مدارس فعال هستند و دانش آموز در گروه های مختلف عضو می شود و کار جمعی را می آموزد. اما در ایران..............

در ژاپن آموزشِ مسئولیت پذیری با دادن مسئولیت های کوچک به کودکان مثل پرورش یک گل و وادار به پاسخگویی نسبت به این مسئولیت اولویت دارد. اما در ایران..............

در ژاپن هزینه آموزش در تمام مدارس روستاها و شهرها یکسان است. اما در ایران..............

در ژاپن، سرایدار وجود ندارد و وظیفه تمیز نگه داشتن مدارس حتی سرویس های بهداشتی به صورت گروهی به دانش آموزان سپرده می شود. اما در ایران..............

در ژاپن، گروه های ویژه ای مثل شاگرد اول ها، با استعدادها، پیشتازان و فرزانگان وجود ندارد و همه می توانند در اردوها و برنامه های مختلف شرکت کنند. اما در ایران..............

در ژاپن همه دانش آموزان با هر شکل و قیافه و وضعیت مالی و استعداد در هر جای کشور (پایتخت و شهر و روستا) به طور یکسان آموزش می بینند و مدارس تیزهوشان یا مدارس ویژه وجود ندارد. اما در ایران..............

در ژاپن استعداد ها شناسایی می شود و بعد از دوره راهنمایی تفکیک ها صورت می گیرد. به کسی به خاطر یک استعداد خاص نسبت به دیگران بهای خاصی داده نمیشه چون هر کدام از دانش آموزان در زمینه خاصی استعداد دارند. اما در ایران..............

در ژاپن ، شادی و سر و صدا و جنجال موج میزند و کسی با چوب و کتک و فحش و تشر مانع از خوشحالی و جیغ و داد و تحرک بچه ها نمی شود. اما در ایران..............

در ژاپن برنامه های ویژه ای برای شاد نگهداشتن دانش آموزان در مدارس ژاپن در نظر گرفته می شود.اما در ایران..............

در ژاپن ژاپنی ها اصلا از خرج کردن برای تجهیز مدارس ابایی ندارند و بودجه های هنگفتی صرف تجهیز مدارس به کتابخانه، آزمایشگاه، زمین بازی، وسایل ورزشی، استخر شنا، سالن نمایش، وسائل سمعی و بصیری و حتی گلخانه می شود. اما در ایران..............

به یاد داشته باشیم که:

ژاپن کشوری است که تقریبا منابع زیرزمینی و معدنی خاصی ندارد و از طرفی دائما در معرض سیل، زلزله، طوفان، سونامی، کوه های آتشفشانی و سایر بلایای طبیعی است.